EDITOR

విజయవాడ, ఆంధ్రప్రదేశ్, India

08/05/2013

ఒకే గదిలో వేళ్ళ మైళ్ళ దూరం



మన ఇద్దరి మధ్య
మౌనం పెను అగాధం పెరుగుతూ
మాటల వంతెన కడుదామనుకొని
పలకరించబోతే నిర్ధాక్షణ్యంగా కూల్చేస్తూన్నావు

మన ఇద్దరి మధ్య
అహం పొరలు కమ్మి ఎత్తిపొడుపుల యుధ్దం
ఎందుకులే తగ్గిపోదామనుకుని సారీ అంటే
రాజీకొచ్చావా సిగ్గులేదా అంటూ ఎగతాలి చేస్తున్నావు..

మన ఇద్దరి మధ్య
ఒకే గదిలోనే వేల మైళ్ళ దూరం
గత జ్ఞాపకాలనైనా నెమరేసుకుందామంటే
చీత్కారాలతో గుండెలో చితిమంటలు రగిలిస్తున్నావు

మన ఇద్దరి మధ్య
పచ్చని దాంపత్యం చిద్రమవుతుంటే
మన కలలకు మనమే కాలరాయడమెందుకనంటే
ఏం నేను లేకుండా బతకలేవా అని ఎద్దేవా చేస్తున్నావు

మనం ఇద్దరి మధ్య
చిగురించిన చిన్నారుల భవిష్యతేంటి
నీకు నచ్చేలా నేను మారుతాను
పొరలు తొలగించి నీకళ్ళతో చూడవా ప్రియా
నీకోసమే బతికే నేను కనిపిస్తాను




చెప్పుడు మాటలు వదలిపెట్టి రావా..
అపార్థాల అడ్డుగోడలు కూలదోసి
అనురాగాల జీవితాన్ని పండించుకుందాం
అనుబంధాల బంధాల్ని బతికించుకుందాం 25.4.13

No comments:

Post a Comment

Comment on Telgu poem