EDITOR

విజయవాడ, ఆంధ్రప్రదేశ్, India

31/10/2012

ఎటుపోతున్నాం


పరమాణువులు కలిస్తేనే అణువని
అణువులు కలిస్తేనే ఏదైనా రూపమని
నేర్చుకున్నాం ..మరి ఇదేమిటి
మనలో మనమే విడిపోతున్నాం
గమ్యం చేరేంతలోనే ఏమైంది
ఎవరి దారి వారు చూసుకుంటున్నాం
మనం వెలుతున్నది ముందుకా వెనక్కా
ఓ సారి చూసుకుందాం
మానవతా రెమ్మలు విరుచుకుని
మమతల కొమ్మలు నరుక్కొని ఎటు పోతున్నాం
కీలెరిగి వాత పెట్టమన్నట్టు
రోగం ఏదో తెలుసుకొని మందెయ్యాలిగా
మరి ఇదేమిటి  రోగమొకటయితే మందొకటి వేస్తున్నాం
కులాల వాటాలు లెక్క కట్టి మ్యూజిక్ ఛైర్ ఆట ఆడుకుంటున్నాం
పాలన గాలికొదిలేసి ప్రగల్బాలు అవసరమా
చివరికి మిగేలేది శూన్యమని తెలియదా
ఇంకా ఎందుకొరకు యాతనపడుతున్నాం
స్వేచ్చ అంటే ప్రక్కవాడి ముక్కుకు
తగలకుండా ఇష్టప్రకారం నడవమనీ
వాక్ స్వాతంత్రం అంటే భావాలను
ఏ సంకోచం లేకుండా వ్యక్తీకరించమని
నేర్చుకున్నాం మరి ఇదేమిటి
నోటి మాటను తూటలా ఎక్కుపెడుతూ
సాటివారిని భయభ్రాంతులకు గురిచేస్తున్నాం
ఎవరు ఏమి చేయాలో కూడదో మనమే నిర్దేషిస్తున్నాం
గమ్యం మరచి , లక్ష్యం విడచి
మనలోనే మనం వేరుపడి
మనం ఎటుపోతున్నాం.. ముందుకా వెనక్కా.. 31.10.12

                                
                                  -కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై

30/10/2012

ఎవరైనా చెప్పగలమా


ఏ తీరాలకు ఈ పయనం
అంతే తెలియని గమనం
అలసిపోతున్నా ఆగని వైనం
పురోగమిస్తున్నమో.. తిరోగమిస్తున్నమో
ఎవరైనా చెప్పగలమా..


ఆరడుగలు చాలవనా
వేల ఎకరాల భూకబ్జాలు చేయాలా..
నాలుగు వేళ్ళు నోటిలోకి చాలవా
కోట్లకు కోట్లు మింగేసే తీరాలా
పురోగమిస్తున్నమో.. తిరోగమిస్తున్నమో
ఎవరైనా చెప్పగలమా..

నమ్మిన వారిని ముంచేసే
నయవంచకు తెలివనుకునే తీరును
నాయకత్వమనుకునే భ్రమను చూసి
పురోగమిస్తున్నమో.. తిరోగమిస్తున్నమో
ఎవరైనా చెప్పగలమా..

ఆశ నిరాశల వలయంలో
నిత్యం సంఘర్షణ..
మనసులోని ఆలోచనలకూ
తప్పని పరస్పరం వైరుధ్యాల ఘర్షణ
మనసు ప్రశాంతత లేని మానవ సమాజంలో
పురోగమిస్తున్నమో.. తిరోగమిస్తున్నమో
ఎవరైనా చెప్పగలమా..  13.10.12
                     -కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై 

అక్షరకేతనం


రండి సోదరాలా
అక్షరాలమై జనిద్దాం
ఆలోచనలమై చరిద్దాం
తిమిరాలను కరిగించే
అరుణాకిరణాలమై ఉదయిద్దాం..
ఎవరు చెప్పారు
కవిత్వం వెలుగులు పూయదని
ఎవరన్నారు
పదాలు పోరుబాటకు ఊపిరవ్వదని
కవిత పాటై పల్లవించిందా
ప్రతి గుండె మేలుకొంటుంది
కవిత్వం పాతపడిందనుకంటే తప్పు
అది మన జీవితాన అక్షరకేతనం
 కవిత్వం రాయలంటే
రక్తమే సిరాగా మారాలి
సలసలా కరిగే స్పందనవ్వాలి
ఆలోచనల్లోని అక్షరాలు
అస్త్రాలుగా  పుట్టుకు రావాలి
ఏమి పట్టనట్టు ఉండే లోకాన్ని
చైతన్య గీతాలై తట్టి లేపాలి..

              -కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై  

అమ్మా మరో జన్మ ఇవ్వవా..



ఎందుకో మరి.. ఈ రేతిరి నిదురపట్టడంలేదు
కలలు ప్రసవించే రేతిరి
కళ్ళ ముందు కఠిన వాస్తవాలు నిలుపుతుంటే
బాల్యం లో తొడుక్కున్న ఊహా రెక్కలు
ఒకొక్కటే రాలిపోతున్నాయి
కళ్ళ మేఘాలు కూడా ఒట్టిపోయాక
కన్నీళ్ళూ రాల్చలేని ఎడారితనం
ఇసుకతుపానులా చుట్టుముట్టేస్తుంటే నిదురెట్టపోను..
ఎందుకోమరి ..హాయిగా నవ్వలేకున్నాను
వెన్నెల జాబిల్లిలు పూచిన
ఆకాశం మసకబారింది
ఎగురేసుకున్న గాలిపటాలు
దారం తెగి ఎటో కొట్టుకుపోతుంటే
గమ్యం గురించి ఆలోచించే తీరికేది
ఎంత విర్రవీగిన ఇనుప చువ్వయినా
వేడిచేస్తే మెత్తగా వంగిపోయినట్టు
నెత్తినిండా ఒత్తిళ్ళ సాలిళ్ళ గూళ్లు
అల్లుకు పోతుంటే నేనూ లొంగిపోయాను..
నవ్వడం మరచి నటించడం నేర్చాను
చస్తూ బతకడం కంటే చావేనయం
చుట్టూ అందరూ నాలాగే ఉన్నట్టుంది
ప్లాస్టిక్ నవ్వులు పలకరింపులు తప్ప
పక్కోడి గురించి పట్టించుకునే తీరికేది
మనిషిలా ఎవడూ బతకడం లేదు
అమ్మా మరో జన్మ ఇవ్వవా...
స్వచ్చమైన మనిషిగా  మళ్ళీ పుట్టాలని ఉంది  (30.10.12)
                             - కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై

26/10/2012

ఆకు రాలిన చప్పుడు




ఆకు రాలిన చప్పుడు
వసరాలో నులకమంచంపై భీష్ముడిలా
చావుకోసం ఎదురుచూస్తూ
అలసిపోతున్న గాజు కళ్ళ దృశ్యం
ఉచ్వాస నిఛ్వాసల ఊగిసలాట
తులసి తీర్థం కూడా పోసే ఓపికలేక
ఇంకా ఊపిరిపోదేమని ప్రశ్నించుకుంటూ
కాసులు ఖర్చవుతున్నాయని  కీచులాటల దృశ్యం
ఆస్తి పంపకాలకోసం
కొన ఊపిరి ఆగకమునుపే పేచీలు
రెక్కలు ముక్కలు చేసుకున్న జీవితం
అంతిమదశలో గుండె ముక్కలు చేసుకుంటున్న దృశ్యం
ఎలాగోలా దహన సంస్కారం అయింది
ఆభిమానమున్నవారి భుజాలపై సాగిన శవయాత్ర
ఎంత గొప్పగా చేశారు కన్నవారి అంత్యక్రియలు
పదోరోజు కర్మ క్రియలకు పుల్ పేజీ యాడ్ దృశ్యం
                                         11.10.12
                    //కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై //

ప్రేమ సందేశం



పరవశమంటావో.. పరాధీనమంటావో
ఏదైతేనేం నీ ఆలోచనలే ఊపిరవుతున్నాయి
నిటూర్పులంటావో .. నిరాశలంటావో
ఏమైతేనేం నీ జ్ఞాపకాలే పరిమళిస్తున్నాయి

జీవన వనంలో తోడుగా నీ ఉంటావని
నీ తలపులతో పరిభ్రమిస్తూంటే
కలలమేడలు కూలుతున్న చప్పుడు విని
కాలం వెక్కిరిస్తూ వెళ్ళిపోతోంది

ఇంకా ఎంత కాలం చెప్పు
మేఘ సందేశం పంపుదామంటే
నీలాకాశంలో మేఘాలేవి కనబడటం లేదు
ప్రేమలేఖ పావురాయితో పంపుదామనుకుంటే
పావురాల రెక్కలు ఎవరో కత్తిరించేసినట్టున్నారు

ఈ దూరాలు దగ్గరవ్వాలంటే
నీ మౌనం చిరునవ్వై ఘనీభవించాలి..
నీ పలకరింపు తొలకరిగా కురసి
నా ఎదలోగిలి పులకరింపుతో పొంగిపోవాలి
                      //కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై  //
                                  10-10-12

25/10/2012

అడుగేసి చూడు

నిదురపట్టని కళ్ళకు కలలు కూడానా...
కడలిలా కల్లోలాలు తప్ప...
సుడులు తిరుగుతన్న
ఆలోచనా తరంగాలు తప్ప
నిరాశావాదికి ఆశలు కూడానా
నిటూర్పుల వడగాల్పులు తప్ప
నిర్వేదపు వేదనా భరిత
కన్నీటి చారికలు తప్ప..
ఎందుకు నేస్తమా అంతగా
కుదేలై కుములుతావు
ఎందుకు మిత్రమా అంతలా
వగచి వగచి జీవచ్ఛవమౌవుతావు
ఒక్కో అడుగు వేయి ముందుకు
నిండు ఎడారైనా నీ ముందు వసంతమై చిగురిస్తుంది
చేయి చాపి అందుకోవాలని చూడు
వేలమైల దూరమైనా కూతవేటుకు
నీ పాదాల ముందు వాలి ప్రణమిల్లుతుంది
                         -కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై
                                 11-10-2012  

చురక



భలే మంచి
బేరమంటూ
వాలనున్నాయి
వాల్ మార్ట్  గద్దలు..
తట్టబుట్టా
సర్దుకోవాలా
చిన్ని వ్యాపారులు

సేవానిరతి


చేసిన సేవకు 
ప్రచారం అవసరమా
ఎప్పుడు చెప్పుకోవాలో
ఎప్పుడు కూడదో తెలుసా

ఎన్నడయినా
రెప్పల చప్పుడు విన్నావా
నిశ్శబ్దంతోనే
విధిని నిర్వరిస్తుంది

గుండె లయలు విన్నావా
ఎప్పుడయినా
అవి శబ్ధం చేస్తూనే
విధిని నిర్వరిస్తుంది 
                26.9.12

24/10/2012

వ్యాకులత





బలవంతంగా నవ్వుదామనుకుని
నిలువుటద్దం ముందు నిలబడితే
తాను నా కన్నా ముందు నిలబడుతుంది..
ఎంత వదిలించుకుపోదామన్నా పోదే
నవ్వుల తేనేలు తాగి ఎన్నాళ్ళయిందోనని
మిత్రుల కబుర్లకోసం గ్రామానికెళితే
అక్కడ కూడా అది కరువులా తిష్టవేసుకుని ఉంటోంది.
హాం వర్క్ పూర్తి కాలేదనే సాకుతో మా చంటాడిని
పండక్కి పట్టు చీర తీసివ్వలేదని నా అర్ధాంగికి
ఎవ్వరినీ ఓ పట్టాన వదలిపెట్టదు మరి
బిగుసుకుపోయిన మోముపై చిటపటలా
కరాళ కంకాళ నాట్యంచేస్తూనే ఉంటుంది
ఒకటో తారీఖున జీతం డబ్బులు రాకుంటే
పాలవాడు వచ్చినా తాను నన్నావ ఆవహిస్తుంది..
జేబులో కాసులు లేనప్పుడు చూడాలి దాని పొగరు
తల ఎత్తుకొని నడవనయినా నడవనీయదు మరి
నెత్తిన తానో భూతమై తైతక్కలాడుతుంది.
ఎప్పుడూ ఏదో ఒక రూపంలో వెంటాడుతుంది
ఎల్లప్పుడూ ఏదో ఒక ఉపద్రవంతో వెటాడుతుంది.
సంతోషాల తీరాల వెంబండి
రెక్కలు వచ్చిన పక్షి లా ఎగురాలని ఉంది
పల్లె పైరగాలుల వెంట లేగదూడలా
గంతులేస్తూ పరుగులు తీయాలని ఉంది
                                   20-9-12

కాలం దగ్గరపడింది దొరా ...













మా కలలు రెక్కలు కత్తిరించి
మా డొక్కల్ని ఎండగట్టి
ఊరి గుమ్మానికి  దిష్టి గుమ్మడిగా
వేలాడదీస్తున్న నీ పెద్దరికం ముందు
ఒంగి ఒంగి సలాం చేయాలంటావు..
దీపమై వెలగాలని బడి ఒడిలో చేరితే
చెమట చిందించే చీకటి తప్ప
నాకు వేరే లోకంతో పని లేదంటావు
ఎంత బానిసయినా నేను మనిషే కదా
మనసు పారేసుకుని మనువాడదామనుకుంటే
మంగళ వాయిద్యాలను మూగనోము పట్టిస్తావు
నీ మోచేతి నీళ్ళు తాగుతూ ఒదగి ఉండాలంటావు
లేకుంటే చర్మం ఊడదీసి చెప్పులు కుట్టుకుంటానంటావు
ఏంది దొరా..మరసిపోనావు
సస్తే తీసేది ఆరు అడుగుల గొయ్యే కదా..
పాడికి సకలం సిద్దం చేసేది మేమే కదా.
ఇక నీ శవయాత్రకు లగ్గం ఎట్టుకో..
చితి మంటకు కర్రలమవుదామని
ఇప్పుడే చిగురులు వేస్తున్నాము.. (28.9.12)

17/07/2012

సెర్చింగ్ మై సెల్ప్

క్కడో నన్ను కోల్పోయిన ఫీలింగ్
గడ్డివామును దహిస్తున్న నిప్పులా
ఒత్తిడి వళ్ళంతా ఆక్రమించి బిపి భూతమై పోయింది
హాయిగా నవ్వడమే మరచి
పెదాల బిగువున పలకరింపును అదిమి
సూటుబూట్లలో కుక్కుకున్న సహజత్వం వాడిపోయింది.
మా పల్లెతో కరచాలనం చేసి ఎన్నాళ్లయిందో
అరటి ఆకులో బంతి భోజనం తిని ఎన్ని ఏళ్ళయిందో
ఎంత వెతుకున్నా దొరకని అస్థిత్వపు నీడలు
కదలిన పునాదులను కుదురుగా పెట్టుకోలేని
బతుకంటే విరబూసిన మల్లే కాదని
విచ్చుకత్తి నడినెత్తినవేలాడుతోంది..
గుండెలనిండా ఆత్మవిశ్వాసపు ఊపిరి తీసుకోలేని అశక్తత
మానవత, ఆత్మీయత రంగరించి మాట్లాడలేని యాంత్రికత
ఆవాహన చేసుకున్న కరెన్సీ నోట్ల బెడ్ పై
కట్లపాములా పోర్లాడుతూ
కనురెప్పలు వేయలేని నిస్సహాయత
ఇది కఠోర నిజం అయినా ఒప్పుకోలేని అహంకారం
ఇంకా ఎక్కడని వెతకను ఏమని చెప్పను
కోల్పోయిన నన్ను వెతికి పట్టాలంటే
వెనక్కు నడవాలసిందే
మా పల్లెటూరి బస్సు ఎక్కవలసిందే..

10/07/2012

పరుగో పరుగు



మౌనం పలికిన గానం
నాకు మాత్రమే 
వినబడుతూ..

గాయం చేసిన రూపం
నాకు మాత్రమే
కనబడుతూ

దగ్గరకు చేరేంతలో
అదృశ్యమయ్యే ఆశలు
దగ్దమయ్యే హృదయానికి
నిటూర్పుల సెగలు..

వెలితి తీరుతుందని
వెతికి వెతికి అలసిపోయా
వేడుక అవుతుందని 
వెంట పడి ఓడిపోయా

ఒక్క గెలుపు కోసం
అలుపెరుగని పోరు
బతుకో పరుగు పందెం
ఆపితే అదో రణ రంగం..

పెళ్ళి పుస్తకం



నాదో ప్రపంచం
నీదో ప్రపంచం
ఇద్దరిని కలిపిన
సన్నని బంధమే పెళ్లి..

నాదో వైకుంఠం
నీదో కైలాసం
ఇద్దరిని కలిపి నడిపినదే
ఏడుఅడుగుల అనుబంధం..

నిత్యం పోట్లాట
ఆధిపత్యపు కాట్లాట
రాత్రి అయితే చాలు
రాజీ పడుతుంది సయోధ్య..

09/07/2012

నాకు ఇంకేమి కావాలి

 
 
పిల్లగాలి తెమ్మరగా
ఇలా వచ్చి అలా వెళ్ళావు...

ప్రియతమా చూడు
నీవు తెచ్చిన స్నేహ సుగంధం
ఇంకా పరిమళిస్తూనే ఉంది
సంతోషం రెక్కలు మొలిచి
ఊహల్లో విహరిస్తూ ఉంటే
నాకు దూరమై
నింగిని తాకిన కలల చుక్కలను
నేలకు రాల్చి తగులబెట్టావు..

అయినా నీ ధ్యాస
నాలో పెరుగుతూనే ఉంది
ఉఛ్వాస నిచ్వాసలే నీవైనప్పుడు
నాకు ఇంకేం కావాలి
నీవు తోడు రాకపోయినా
నీవు మిగిల్చిన
తడి ఆరని జ్ఞాపకాల ఊతం చాలు
ఈ జీవితం మోడుబారకుండా గడిపేందుకు
నీవు వెదజెల్లిన
వెన్నెల వెలుగుల జిగేలు చాలు
ఈ చీకటి పయనంలో చింతలేకుండా ఉండేందుకు

మరణభయం లేదు..



ఆకులన్నీ రాలిపోయి
మోడుగా నిలిచిన క్షణం
నిస్సారమైన జీవితాన్నీ
జ్ఞాపకాలతో నింపుకుంటుంటాను
పచ్చని ఆకులు పూసిన దృశ్యాలు
పువ్వులు పరిమళించిన సువాసనలు
నెమరువేసుకుంటాను..
నాకు రాలే ఆకులు ముఖ్యం కాదు
చిగుర్లు వేసే చిగుర్ల కబుర్లు ముఖ్యం
అంతా కన్నా నా మూలాల వేర్లు ముఖ్యం
నన్ను నేను పాతాళంలోకి దింపుకుని
నింగికి ఎదిగేందుకు పడ్డ శ్రమను
చెమటబిందువులతో సహా గుర్తుకు పెట్టుకుంటాను..
ఇప్పుడు భాధపడనవసరం లేదు
ఇప్పటి స్థితికి నేనే కదా భాధ్యున్ని
నేటి ఈ స్థాయికి నేనే కదా భాధితుడిని
వాలిన పక్షులు ఎగిరి వెళ్ళిపోయిన చప్పుడు
రాలిన కాయలు క్రింద పడ్డ చప్పుడు
ఏది ఏమైనా నేను స్పందించడం మరిచాను
ఎందుకంటే నాకు చిగురించడమే కాని
మరణించడం తెలియదు
మరణభయం లేనివాడికి
బతుకు ఎలా ఉన్నా ఒకటే
తోడు ఎవరు లేకపోయినా ఒకటే

30/03/2012

మూగ ప్రేమ













                                 
                         దివి నుండి దిగిన దేవతలా
                        ఎదురుగా ఆమె
చూసి చానాళ్ళే అయింది

కనీసం పలకరించాలని
ఎన్నివత్సరాలు వేచిఉన్నానో..
కాని గొంతు విప్పలేకున్నాను..

మనసులో మాట మూగబోయింది..
పలకరించబోయేంతలో
ఎవరు మీరు అన్న ప్రశ్నతో
గుండె వేల ముక్కలయింది

జ్ఞాపకాల కుట్లు వేసుకొని
జీవితాన్ని రీవెండ్ చేసుకుంటే
కళ్ల ముందుకు గతం ఆవిష్కృతమయింది

కాలేజీలు బంక్ కొట్టి కాపుకాసి
రోజా పువ్వై రోజూ ఆ సిగన చేరిన క్షణాలు
ఆమె నవ్వుల పలకరింపుకోసమే కదా
నీడలా తోడుగా వెంట నడిచిన వైనాలు
అబ్బో రోమియోను మించిపోయానేమో
నాడు
మనసులోనే ప్రేమించి చెప్పలేక పోయా
నేడు
నా మనిషి కాకుండా పోయిందని
మనసు విప్పలేకపోయా..

ఇంతలో ఎవరో పలకరించారు
మీరెక్కడికి పోవాలని
కాటికని చెప్పలేకపోయా.......
సూర్యుడిని అనుసరిస్తూ.....
 







దారితప్పిన ధైర్యాన్ని
వెతికిపట్టేందుకు
రాత్రంతా జాగారం చేస్తోంది
జ్ఞాపకాల వర్షంలో
... మస్తిష్కం తడుస్తూనే ఉంది
దారి తెలియని చీకటిలోనూ
వెన్నల పువ్వులు పూస్తున్నట్టు కలలే కలలు..
ఇంతలోనే తెల్లవారినట్టు
వాహనాల రొదలు
నిన్న పడమట ఆస్తమించి
తూర్పు వాకిలిలో పుట్టిన సూర్యుడు
అనుసరిస్తూ నేను..

27/03/2012

మూడోకాలు




బిడ్డలు రెక్కలు వచ్చి వెళ్ళినా..
వయస్సు గుర్తుచేయడానికనేమో..
వచ్చి చేరింది మూడోకాలు...
ఆత్మవిశ్వాసం రూపంలో

బతుకు చెట్టు నుండి
ఆశల ఆకుల్ని
శిశిరం రాల్చేస్తోంది
కాని కాస్త సహనంతో ఉంటే
వసంతం  పచ్చని చిగురును వేయిస్తుంది

ఒంటరిగా మిగిలిన ఏకాకికి
ఏదారైనా రహదారే
తలవంచని పనులు చేస్తున్నప్పుడు
తలెత్తుకు బతికే తోడవుతుంది...

గుండె ఆకాశాన్ని
దిగులు మేఘం  కమ్మేస్తుంది
అప్పుడప్పుడూ...
తోడుగా నడిచే నీడ చాలదా
కాటిదాకా కబుర్లు చెప్పడానికి
ఎల్లప్పుడూ...

24/03/2012

తొలకరి కోసం..


తొలకరి కోసం..


తడి అరని
ఉరికొయ్యలు
రక్తం స్రవిస్తూనే..

తడి నిండిన
కంటి కొలనులు
ఇంకా  ద్రవిస్తూనే..

వేకువను ఒడిలో
పెట్టుకుని కాపాడే
పల్లె తల్లులెందరో...


తుపాకి గుళ్లకు
నేల రాలుతున్న
వీరులు ఎందరో..

తొలగని
మబ్బుల మసకలు
కమ్మేస్తున్నా..
నిరాశను తరిమేస్తున్నా..


తొలకరి పడుతుందని
నేలతల్లిలా
నింగిపైవు చూస్తూ
ఆశ పడుతున్నా..

22/03/2012

అమ్మకానికి పేదరికం ...!!!



దేశం ప్రగతి పథంలో నడుస్తోంది
పాలపొంగులా ఏ ఏటికాఏడు పైకి ఎగబాకే
మన ఆర్థికాభివృద్ధి రేటు అబ్బో ఎంత మెరుగో
వార్చి వడ్డించిన విస్తరిలో అంతా మాయ..
లేనిది ఉన్నట్టు.. ఉన్నది లేనట్టు......

నోటిలోకి నాలుగు వేళ్లు వెళ్ళకున్నా..
అకలి ప్రేగులు మెలిపెడుతున్నా..
అవి కావట ప్రభువులకు ప్రామాణికాలు...
పేదరికాన్ని కొలిచే కొలమాన రాళ్లు కూడా
దిగుమతి చేసుకునే నేతలకు ముందు చూపెందుకు ఉంటుంది
పనికట్టుకొని చూసే వాళ్ళకు అంతర్జాలం కనికట్టు
చూస్తుంటే అంతా పచ్చగానే ఉంటుంది మరి
కాస్త కళ్ళను నేలపైకి దింపి చూస్తేకదా..

బడ్డెట్ భూతం భూతద్దంలో బోల్డ్ లెటర్ లో సంక్షేమ పద్దులు
వార్త పత్రికల పతాక శీర్షికల కెక్కి కాగితాలలోనే ఇంకిపోతూ............
కారిచ్చులా వాడవాడలా వ్యాపించిన పన్నుల ప్రచారం
ఆకాశం ఎత్తుకు రోదసిలోకి నిత్యవసరాలు ఎగిరిపోతూ.........

ప్రచారానికి కోట్లు ఖర్చు పెట్టి
కిలో రూపాయికి బియ్యం ఇస్తేనేం..
ఆకలి తీరుతోందా .....
ప్లాష్ న్యూస్ స్క్రోలింగ్ర్ లో ఇప్పుడే అందిన వార్తంటూ
మద్యం సిండికేట్లకూ తెల్ల రేషన్ కార్డులు....

ఊకదంపుడు ఉపన్యాసాలు ఇచ్చి
ఆరోగ్య శ్రీ ఉచితంగా అందిస్తేనేం
రోగాలు తగ్గితున్నాయా...
అందమైన భవంతులలో దొంగ ఆపరేషన్ల కోతలు..
ఖజానా కు చిల్లులు పెట్టే బిల్లుల తడిచి మోతలు
కట్ చేస్తే .. కాటికి పడకేసిన  ప్రభుత్వ దవాఖానాలు...

ఇదే కదా
ఏ ప్రభుత్వం వచ్చినా ఎప్పుడూ ఉండే తంతు
తెల్లబోవడం మాత్రం పేదవారి మనవంతు

పిండం ఫలధీకరణకోసం
అద్దెకు గర్భసంచిని ఓ తల్లి బేరానికి పెడుతోంది
పని వెతుక్కుంటూ చలి చీమల గుంపులై
రోడ్డుపై కూలీలు బారులు తీరుతున్నారు..
గొప్పలు చెప్పి గుప్పిట్లో బంధించిన
విష సంస్కృతికి విసిరిన పాచికకు
విలువలు ఉరేసుకు ఆత్మహత్యలు చేసుకుంటున్నాయి
ప్రపంచీకరణ అందించిన విజ్ఞానపు వీచికకు
శ్మశానంలో ప్రేగు బంధాలు కాలుతూ కమురు వాసన వేస్తున్నాయు

బతుకు బండిని నడిపే ధనం అనే ఇంధనం కోసం
వలసలతో  పట్టణాలవైపు పరుగులు తీస్తున్న జనం
పైటలు పరచే వృత్తికోసం విహంగాలై ఎగురుతన్నవనితల గుంపు
మనిషి తాను కూర్చోన్న కొమ్మనే తానే నరుకున్నట్టు
బంధాలన్నీనూలుపోగుల్లా తెగుతున్న చప్పుడు ..
అయినా పేదరికం అంటే
పూటగడవడక పోవడం కాదని నిర్వచించుకుందాం..
ఏ కుప్పతొట్టి వెతికినా దొరికే ఆడశిశువులు
కుక్కలు నోట కరుచుకుపోతుంటాయి..
ఏ వీధి మలుపు తిరిగినా చిల్లర కోసం
దేబురిస్తున్న అనాథ జీవచ్ఛవాలు మురికి వాసన వేస్తుంటాయి
బస్టాండు, రైల్వే స్టేషన్ పేవ్ మెంట్ పై పేదరికం నిదురిస్తున్న దృశ్యాలు
విశ్వ విపణిలో అన్నింటికిధర పలుకుతోంది..
అమ్మడానికి సిద్ధమవుడమే తరువాయి
పేదవాడినో ఆటబొమ్మ చేసి  ప్రపంచ బ్యాంకుకు తాకట్టు పెట్టినట్టే
లేకుంటే వెన్నులపై వీపు విమానమోత మోగించే ఈ పన్నుల భారమేంటి
అయినా మన దారేదో మనది...
అయినా పేదరికం అంటే
పూటగడవడక పోవడం కాదని నిర్వచించుకుందాం

మానవతకు చీడపట్టించిన సంస్కరణల పర్వంలో
పేద, ధనికుల మధ్య అంతరం పెరుగుతోంది
లేని వాడిని కొట్టి ఉన్న వాడికి రాయితీలు ఇస్తున్నఈ వక్రనీతిలో
పేదవాడిని బలిపశువు చేస్తున్న ఈ ఆర్థిక జాతరలో
ధరలు పెంచడం అంటే గాయంపై కారం పూసి బతుకును వేలం వేయడమే
అయినా పేదరికం అంటే
పూటగడవడక పోవడం కాదని నిర్వచించుకుందాం..
ఈ ఉగాది రోజయినా దేశం ప్రగతి పథంలో నడుస్తోంది భ్రమిద్దాం.

-కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై