EDITOR

విజయవాడ, ఆంధ్రప్రదేశ్, India

09/12/2011

కావ్యనాయిక

 
 
 
 
ఆదమరచి నిదురించిన రేయిలో
కమ్మని కలగా నీ తలపు
తీరని ఉహాలు నిజమైనట్టు భ్రాంతి
ఇంతలో కళ్ళ రెప్పల తలుపులపై
వాస్తవాలు తట్టిలేపుతున్న సూర్యోదయం !
చీకటి తలుపులు తీసి చూసానా
నవ్వుతూ నీవు కనిపించిన దృశ్యం
నా మనిష్కంలో అలా ఉండిపోయింది
కల నిజమైయే కాలం కోసం
కల కాలం ఎదురుచూస్తూ వున్నా ..
చిరు గాలి తరంగాలు తగిలిన నీవు పిలిచినట్టు
సెలయేరు నీటి గల గలలు విన్న అది నీ అందెల సవ్వడి అన్నట్టు
కోటి ఆశల అఖిలాండమై వెలుగూతూనే వున్నా ..
అక్షరాల నిధిని పోగుచేసుకున్నా
నీ భావాలు కరువైతే పదమైన కదుపలేకున్నా
ఓ కావ్య నాయికా ...
నా కలం బలం నీవే .. నా కావ్య సౌందర్యం నీవే

No comments:

Post a Comment

Comment on Telgu poem