EDITOR

విజయవాడ, ఆంధ్రప్రదేశ్, India

20/03/2012

స్నేహామా .. నీ వెక్కడ


భుజాలు రాసుకుంటూనే నిప్పులు రాజేయడం
కరచాలనాలై కలుస్తూనే కాలనాగులై కాటువేయడం...
ఇప్పుడు అన్నింటినీ స్నేహాలే అంటున్నాం

నీ స్నేహితుడి ఎవరో చెబితే
నీవెలాంటివాడివో చెబుతాయనేది
పాతరోజుల మాటయి పోయింది
అవసరార్థమోఅసంకల్పితమో...
మనం స్నేహాలు చేస్తూనే పోతుంటాం

కొన్ని హయ్ అనే పలకరింపుకే పరిమితం
కొన్ని ఛాయ్ భేటింగులకే పరిమితం
ముక్కుమొహం తెలియకపోయినా
సోదికబుర్ల ఛాటింగ్ కే మరికొన్ని..
ఎదుటి వాడు ఎలాంటి వాడయినా
పనికావడం కోసమే చేసే చెలిమిలు ఇంకొన్ని

ప్రతి బంధమూ వ్యాపారమైన చోట
స్నేహానికి మురికి ఎందుకు అంటదు
కలిసే ప్రతి కలయుకూ కరెన్నీ లెక్కలు వేస్తుంది
లోకం కల్తీ అయినట్టే స్నేహాలూ కల్తీ అవుతున్నాయి..

స్వర్శతోనే నేనున్నాననే భరోసా
చూపుతోనే దిక్సూచీ దారి చూపే స్నేహం
ఎక్కడయినా దొరికితే స్వాగతం పలుకుదాం..
ప్రాణానికి ప్రాణం అడ్డుపెట్టే స్నేహాలు
కలిస్తే కబుర్లు చెప్పుకుంటుంటేనే
గుండెలో బరువును దింపేసే స్నేహాలు
కనిపిస్తే చేతులెక్కి మొక్కుదాం...

No comments:

Post a Comment

Comment on Telgu poem