ఎంతకాలం ??

 

మాటల్లో వర్ణించలేని తృణీకరణ భావాల్ని

మాపై శరాలుగా ఎక్కుపెడుతుంటే

మౌనంగా భరించడం నేర్చుకున్నాం

జాతులు , వర్ణాల అంతరాల దూరాల్ని

మా బతుకుల్ని విపత్తులై ముంచేస్తుంటే

జడపదార్థమై ఉండండం నేర్చుకున్నాం

అయినా ఎద సంద్రంలో ఎగిసిపడే

అలల కెరటాలను అదిమి పట్టడం

ఎంత కాలమనీ వీలవుతుంది

కాలప్రవాహంలో

ప్రతిదీ పరిణామక్రమంలో మారుతున్నట్టే

మా బతుకులెందుకు మారవు

మాలో నేను కుంచిచుకుపోతున్నాము

యుగయుగాలుగా...

మాలో మేము దహించుకుపోతున్నాము

పగలు సెగలుగా..

సానుభూతి కోరుకుంటూ

ఇనుపపాదాల క్రింది నలిగిన

జీవితాల కథల్ని చెబితే ఎవరు వింటారు

ఇప్పుడు భరించడమూ కాదు

ప్రశ్నించడం నేర్చుకుంటున్నాం..

కలల మొగ్గలకు వాడకుండా

కత్తులు కాపాలాగా తగిలిస్తున్నాం

అణగారిన ఆశలవనంలో

ఎవరెస్టు శిఖరాలకు చేరే

మేధావులకు పురుడు పోస్తున్నాం