నిదురపట్టని కళ్ళకు కలలు
కూడానా...
కడలిలా కల్లోలాలు తప్ప...
సుడులు తిరుగుతన్న
ఆలోచనా తరంగాలు తప్ప
నిరాశావాదికి ఆశలు కూడానా
నిటూర్పుల వడగాల్పులు తప్ప
నిర్వేదపు వేదనా భరిత
కన్నీటి చారికలు తప్ప..
ఎందుకు నేస్తమా అంతగా
కుదేలై కుములుతావు
ఎందుకు మిత్రమా అంతలా
వగచి వగచి జీవచ్ఛవమౌవుతావు
ఒక్కో అడుగు వేయి ముందుకు
నిండు ఎడారైనా నీ ముందు వసంతమై
చిగురిస్తుంది
చేయి చాపి అందుకోవాలని చూడు
వేలమైల దూరమైనా కూతవేటుకు
నీ పాదాల ముందు వాలి
ప్రణమిల్లుతుంది
-కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై
11-10-2012
No comments:
Post a Comment
Comment on Telgu poem