EDITOR

విజయవాడ, ఆంధ్రప్రదేశ్, India

04/08/2011

తెగుతున్న శృంఖలాలు !


పుట్టుక నుంచి చావు దాక లక్ష్మణ రేఖలే
రెప్పతీసి రెప్ప వేసేలోపు చూపులకు సవాలక్ష్ణ అంక్షలే
తనో మనిషిగా బతికి ఎన్ని తరాలయిందో
తనో బంధాల బానిస గా మరి ఎన్ని యుగాలు అయిందో ..
కాలిగోటి నుంచి తలదాక సంకెళ్ళే
కన్యాకుమారి నుంచి కాశ్మీర్ దాక కన్నీటి మడుగులే
తరం మారుతోంది కాలం మారుతోంది
అక్షరాల ఆలోచనల శకం వెలుగులు చిమ్ముతోంది
ఇనుప పంజరాల నుండి స్వేచ్చా గీతం
ప్రతి అడుగులోనూ ఆత్మ విశ్వాసపు సంగీతం
అంతట లయబద్దంగా మోగుతున్నాయ్
సానుభూతి కోరుకునే బక్క మనసులు కారు వారు
విజయ తీరాలలో బతుకు జెండాలు పాతారు
నిటుర్పుల వదగాల్పులకే  సోమ్మసిల్లె వారు కారు
నిలువెత్తు ఆదర్శమై ఎవరెస్టుగా ఎదుగుతున్నారు
ఆకాశంలో సగమేనా .. అంతటా విస్తరించడానికి
ఎన్నిరూపాలో ఎత్తారు .. అందలేని ఎత్తులకు ఎదిగారు
పరాక్రమానికి అపర రుద్రమలు
దయా హృదయానికి మదర్ తెరిసాలు
నింగికేగిరే రాకెటైపై దూసుకేల్లుతూ
అంతిమ తీర్పు చెప్పే నేతగా ఏలుతూ
రంగం ఏదైనా నేడు వారిదై పైచేయి అవుతోంది
శృంఖలాలు తెగుతున్న చప్పుడు వినిపిస్తోంది

                                 -కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై




No comments:

Post a Comment

Comment on Telgu poem